T.BAYIR KIR ÇİÇEKLERİ EĞİTİM BURSU

                                KAPSAMI 

* İzmir Birinci Bölge’de ikamet eden,

( Balçova, Buca, Çeşme, Gaziemir, Güzelbahçe, Karabağlar, Karaburun, Konak,

Menderes, Narlıdere, Seferihisar, Selçuk, Torbalı, Urla )

 * Dört yıllık lisans eğitimini kazanan veya hali hazırda okuyan kız öğrencileri kapsar.

 * Öğrencilerin başarılı ancak ailesinin maddi durumunun yetersizliğinden dolayı okumakta zorlanıyor olması,

 * Burs’un devam edebilmesi için sınıfı geçme zorunluluğu,

 * Eğitim süresi boyunca ( EKİM-HAZİRAN ) arasında burs verilir.

NOT : Müracat Formuna ulaşmak için aşağıdaki link’e tıklayınız ve formu doldurduktan sonra : tacettinbayir@tacettinbayir.com adresine gönderiniz.

Aşağıdaki ”  BURS BAŞVURU FORMU ” başlığını TIKLAYINIZ.

BURS BAŞVURU FORMU       

KIR ÇİÇEKLERİ BURSU’NUN HİKAYESİ …

1999 yılında milletvekili olabilmek için ön seçime girdiğimde parti delegeleri ve üyelerimizi ziyaret etmeye başlamıştım. O süreçte partimiz baraja takılarak, meclise giremediğinden milletvekili olamamıştım. Benim için en büyük kazanım ise, seçim çalışmalarında insanlarla birebir sohbet etme imkânı buluyor, onların sorunlarını dinliyor, elimden geldiğince çözüm üretmeye çalışıyordum. İzmir’in özellikle kırsal kesiminde çocuklarını üniversitede okutabilmek için; patates, mandalina, zeytin gibi birçok tarımsal üretim yapan köylü ve çiftçilerimizle, kimi zaman köy meydanında, kimi zaman kahvede, kimi zaman pazar yerinde, kimi zaman da tarlalarında karşılaşıyor, hallerini hatırlarını soruyor, memleket meseleleri üzerine konuşuyorduk. Bu konuşmaların çoğunda istekler ortaktı. Bir tek arzuları vardı: Çocuklarını üniversitede okutmak! “Evlatlarımızı okutalım, yeter ki onların hayatları kurtulsun.” anlayışı hâkimdi. Bunun için de, dişinden tırnağından artırarak, aynı paltoyu sekiz on sene giyerek, mutfaktaki harcamaları en aza indirerek, bin bir zorlukla çalışarak çocuklarını okutuyorlardı. Eğer çocukları üniversiteyi bitirirse, iş bulma konusunda sıkıntı yaşamayacaklarını, işlerinin garanti olduğunu, iş bulamayanların üniversite mezunu olmadıkları için işsiz kaldıklarını düşünüyorlardı.

O dönemlerde, tüm bu sıkıntıları bildiğimden, işyeri sahibi olarak önce 2, sonra 8, ileriki yıllarda da 10 çocuğa elimden geldiğince burs vermeye başladım. 2015 yılında milletvekili adayı olabilmek için ön seçime girdiğimizde yine benzer ziyaretlerimizi yapıyorduk. Bir aile beni çok etkiledi. Seferihisar’da tarlada mandalina topluyorlardı. Ben de kendimi tanıtarak, aralarına katılıp milletvekili adayı olduğumu, bir istekleri olup olmadığını, bir sorunları varsa yardımcı olabileceğimi belirttim. Başında yemenisi olan bir kadın, “Ahh, Evladım, nasıl yardımcı olacaksın?” dedi. Sesinin titreyişinden yüreğindeki kırgınlığı hissetmiştim. Mandalinanın bu sene para etmediğini, Ankara’da Hukuk Fakültesi’nde okuyan kızı olduğunu, mezun olabilmesi için iki üç yıl daha okuması gerektiğini, fakat artık evladına harçlık gönderemediklerini, kızını arayarak geri çağıracağını söyledi. O an başımdan aşağı kaynar sular döküldü.

Geleceği için mücadele eden genç bir kızın tüm hayallerinin yerle bir olacağı düşüncesi beni alt üst etti. Kızının telefon numarasını aldım. Okuması için gerekli bursu sağlayacağımı belirttim. İş yaşantımda bir yılda en fazla 10 çocuk okutabiliyordum. O gün bir karar aldım. Nasıl olsa kendi yağımda kavruluyordum, eğer milletvekili olursam, aldığım maaşın tamamıyla kız öğrenci okutmaya karar verdim.

2015 yılından bu yana üç dönemdir Tacettin Bayır Kır Çiçekleri Bursu adı altında çok sayıda kız öğrenciye burs veriyorum. Bu burstan faydalanacak çocukları belirlemek başlı başlına bir işti, bu kız çocuklarını belirlerken bazı kıstaslar ve kurallar olmalıydı. Milletvekili adaylığım süresince ziyaret ettiğim bölgelerde, burs olayı duyulmuş, nasıl yararlanacağını soran insanlar olmuştu. Web sayfama burs başvuruları mail olarak yapılıyordu.

Önseçimde 2. sırada milletvekili adayı çıktıktan sonra beklentimizin çok üzerinde talep geldi. Türkiye’nin her bölgesinden binlerce başvuru vardı. Eşim Tülay’dan destek istedim ve kadınlardan oluşan dört kişilik bir komisyon kurdu. Milletvekili maaşım ancak 50-60 öğrenciye yetebiliyordu. Gelen müracaatlar 1.000 kişinin üzerindeydi, eleme yapmamız gerekiyordu. Gelen tüm formları titizlikle değerlendirdiler. Erkek çocukların iş bulma konusunda çok fazla sıkıntı yaşayamayacaklarını bildiğimden, erkek çocukları öncelikli olarak eledik ve çıkardık. Böylelikle başvurular yarı yarıya düştü. Fakat milletvekili maaşım yine yeterli gelmiyordu, çocuklara vereceğimiz miktar en  azından belirli ihtiyaçlarını karşılamalıydı. Bu sebepten İzmir dışından gelen başvuruları da elemek zorunda kaldık. Bunların içinden özel üniversitelerde okuyanları da çıkardık. Devlet okulunda okuyan, puanları iyi olan, devamsızlığı olmayan başarılı öğrencileri öncelik sırasına aldık. Sonrasında da İzmir 1. bölgede bulunan 14 ilçedeki yoksul ailelerin çocukları arasında bir değerlendirme yaptık. Kurmuş olduğumuz komisyondaki dört bayan arkadaş, belirlediğimiz ilçelerdeki kadın kolları ve muhtarlarla görüşerek ailelerin gelir durumuna, aile içinde okuyan çocuk sayısına, evlerinin kira olup olmadığına, eve giren maaş sayısına, kardeş sayısına göre öğrencileri belirlediler. Burs verdiğimiz öğrencilerin isimlerini hep gizli tuttuk. Bu süreçte eşim Tülay kurduğu ekiple birlikte, burs verdiğimiz öğrencilerin derslerindeki başarı durumlarını da takip ediyorlardı.

Her sene 10-15 öğrenci mezun oluyor ve onların yerine yeni başvuruları değerlendirmeye alıyorlardı. Şu ana kadar 45-50 öğrencimiz mezun oldu. Beş yıldır burs vermeye devam ediyorum. Bildiğim tek bir gerçek var: Ülkemizin kurtuluşu eğitim sisteminin yükselmesine bağlı ve ben imkânlarım elverdiği sürece gençlerimizin yanında olacağım.